Uykusuz kış gecelerinden merhaba…
Yıllar önce bırakılmış bir alışkanlık zamanın şartları dolayısıyla sinsi sinsi güler oldu.
Unutulmuş… Bu kadar uzun muydu kış geceleri? Bitsin diye gözüne bakarken hep mi bu kadar ağırdan aldırıyordu? Hep mi bu kadar inatçıydı kendileri…
Eee gençtik o zamanlar inadına inat ayakta dururduk. Şimdi ne uyku bizden yana ne de kış geceleri. Uyku tutmuyor şaka gibi kaçtı mı ipini koparıyor meret. Gece desen bir güzellik yapıp bitivermiyor. Sokağı izliyorum bomboş… Arada araba geçerdi yazları; kışın o da yok. Boş sokağa bak dur; geçmiyor ki zaman. Uzun uzun düşünüyorum. Bilmem kaç sene önce şu bina yoktu. Vay be ne de güzel yaptı adamlar… Şurada bir ağaç vardı, ne zaman kesmişler hayret? Yan taraftaki arsa hala boş… Hırlısı hırsızı mesken tutuyor. Allah’tan gecekonduları yıktılar da barınan yok… Köşedeki apartmana epey taşınan olmuş; fiyatları düşürdüler herhalde.
Sokağı incelemeyeli epey olmuş anlaşılan. Değişiklikler, gelen, giden… Hepsini yeni fark ediyorum:)
Aslında kar yağdığında eğlenceli olur kış geceleri. Sessiz ve sakin düşen kar tanelerini izlersin. Huzur verir insana. Kardaki o huzur… Biriktikçe yerde üzerine basıp geçen olmaz, yorgan gibi kaplar düştüğü yerleri. Usul usul ama hızlı hızlı kaplar kaldırımları. Sessizliği sever kar taneleri…
En çok özlenen de gecenin bu sessizliği… Kendini evde hatta şehirde bir başına hissettiren bu sessizlik… Kendinle baş başa kalabilme şansı. İçine her şeyle yüzleşmek için gaz veren o deli cesaret… Tüm hesap kitapları ortaya dökme zamanı. Haksızlıklar, kabullenişler, görmezden gelişler, “neyse”ler, “ama”lar, “keşke”ler, “iyi ki”ler, “neyse ki”ler, “yine de”ler, “olsun”lar, “geçti gitti”ler… Her bir soruya cevap, her bir sıkıntıya çözüm, her bir çıkmaza yol bulmadan bitmez o gece.
Kafanın içinde planlar yapılır, iş güç sıraya konur, can sıkanlara söylenecek bir çift söz hazırlanır, yeni kararlar alınır...
Gün ışımaya başladıkça biraz umutlu, biraz kararlı, biraz karışık yastığa düşer baş. En azından ne yapacağına karar vermenin huzuru vardır vicdanda. Sokağa, şehre olan vefa borcu ödenmiştir, farkındalıklar artmıştır. Özlem giderilmiştir en çok özlenenle… Kendine doymuştur geceyi uzun uzun bir başına yaşayan… Revize edilmiştir ruh. Eskilerinden tortularından kurtulmuştur…
